پيام

دلنوشته هاي نماز
98/6/24

+ [تلگرام] گفتم از حسين چه مي داني؟! گفت : کربلا و عاشورا و سر بريده و اسارت... گفتم از راهش چه ؟! گفت : راهش بماند براي اهلش ، ماييم و ذکر جنونمان! گفتمش : شمر هم اگر در صفين زخم عميق تري مي خورد شهيد مي شد و شايد الگوي ما قرار مي گرفت ، اما راهش گم گشت و مسيرش به کربلا رسيد و دستانش به خون آل الله آغشته شد ... -اگر راه را نشناسي ، جنون تو را آخر کار ، به امام کُشي وا ميدارد ! . . ان شالله در ايام محرم ، در کنار شور شعور هم کسب کنيم ! اگر به هيئت رفتيد و خود را هيئتي دانستيد ... طوري باشيد که هرکس شما را ديد ، ياد حسين(عليه السلام) بيافتد ، نه اينکه بگويند : اينم از بچه هيئتي ها!! ما ترازوي سنجش اعمال کسي نيستيم اما ، مسير درست را مي شود نشان داد ! الهي که در مُحرمَت چشمانم خشک نماند ...

زمزمه نسيم 98/6/24